มีเจ้าคุณใหญ่ทางโคราชองค์หนึ่งบอกว่ามโนมยิทธิของหลวงพ่อคือการสะกดจิต
เป็นเรื่องธรรมดาของคนที่ทำไม่ได้ ถ้าเป็นการสะกดจิตมันต้องเหมือนกันทุกคน ที่นี่ต่างคนต่างทำ ฉันถือแบบเดียว “อักขาตาโร ตถาคตา ตถาคตเป็นแต่เพียงผู้บอก” คือบอกให้เท่านั้นเอง
ถ้าเป็นการสะกดจิตนี้ทุกคนจะต้องมีอาการเหมือนกันหมด วันนั้นเห็นฝรั่งสะกดจิตทางโทรทัศน์ มันบอก “ต่อไปนี้หนาว” แหมใส่เสื้อกันหมดทุกคน “ต่อไปนี้ร้อน” ถอดเสื้อโบกกันพึ่บพับ เขาเก่งจริงๆนะ เป็นผู้หญิงเสียด้วย
มโนมยิทธิไม่ใช่สะกดจิต เป็นกรรมฐานปกติในหมวดที่ ๓ เรียกว่า “ฉฬภิญโญ”
กรรมฐานนี่มี ๔ หมวด คือ
๑. #สุกขวิปัสสโก
สามารถปฏิบัติมีสมาธิได้ ได้ฌานสมาบัติ เป็นพระอริยเจ้าได้ เป็นพระอรหันต์ได้ แต่ไม่มีทิพจักขุญาณ
๒. #เตวิชโช คือ วิชชาสาม
จะต้องได้ทิพจักขุญาณ เห็นผี เห็นสวรรค์ เห็นนรก เห็นเปรต เห็นอสุรกายได้ แล้วก็ระลึกชาติได้ ต่อไปก็เป็นพระอริยเจ้า
๓. #ฉฬภิญโญ
สามารถแสดงอิทธิฤทธิ์ได้ เหาะเหินเดินอากาศได้ แต่นี่เราทำกันอย่างเล็ก เรียกว่าอย่างภายใน ถ้าเต็มกำลังจะไปสวรรค์ ไปพรหมโลกเหาะไปได้เลย
๔. #ปฏิสัมภิทาญาณ
นี่เก่งทุกแบบและฉลาดมาก
ที่ถามมาว่า…พระเทศน์ว่ามโนมยิทธิเป็นการสะกดจิต อันนั้นผิด ขอตอบตรงๆ เพราะท่านไม่เคยศึกษาเรื่องกรรมฐานเลย นักธรรมโทเขาก็มีอยู่แล้ว ถ้าศึกษาอ่านหนังสือ อาจจะอ่านบ้างแต่ว่าอ่านไม่ครบ ปฏิบัตินี่ขาดเลย
ถ้าปฏิบัติแม้จะปฏิบัติในด้านสุกขวิปัสสโกก็ย่อมเข้าใจในหมวดนี้ เพราะว่าสุกขวิปัสสโก ถ้าปฏิบัติถึงอุปจารสมาธิจะเริ่มเห็นภาพเป็นทิพย์ แต่บังคับไม่ได้ว่าจะให้อะไรทรงตัว
แต่ถ้าเตวิชโชนี่บังคับจิตได้บังคับเองนะไม่ใช่ใครช่วยบังคับ เห็นเทวดา เห็นนรก เห็นสวรรค์ได้ เห็นพรหมก็ได้ ใครอยู่ตรงไหนก็ตาม นั่งอยู่ตรงนี้คุยกับเทวดากับพรหมก็ได้ สามารถคุยกับสัตว์นรกก็ได้
สำหรับฉฬภิญโญนี่ไปถึง อย่างที่ฝึกกันนี่หมวดฉฬภิญโญอภิญญาหก
รวมความว่า เป็นพระที่น่าสงสารนะ น่าสงสารมากจริงๆ อย่าลืมว่า พระเทวทัตเคยได้อภิญญานะ ยังเป็นมิจฉาทิฏฐิได้ ในที่สุดก็ต้องลงอเวจีไป
ถ้าเป็นสายกรรมฐานต้องเข้าใจใน ๔ หมวดนี้ ถ้าไม่เข้าใจกรรมฐาน ๔ หมวด ก็สอนคนผิด ต้องรู้ว่าหมวดไหนเป็นหมวดไหน หมวดไหนมีอะไรบ้าง
ไอ้สายก็สายเถอะคุณ อยู่บ้านเดียวกันแต่ว่ามันไม่เหมือนกันนะ บางคนก็นักบุญ บางคนก็ใจบุญ บางคนก็มือบุญ
“ใจบุญ” ใจอยากให้
“มือบุญ” มืออยากหยิบ
ใช่ไหม ไปถึงวัดถึงวา พระพุทธรูปตั้งเกะกะขวางสถานที่ ไม่เป็นที่สักการะเคารพ เอาไปขายเจ็กดีกว่า ไอ้นี่มือบุญ
ที่มา : หนังสือพ่อสอนลูก หน้า ๓๗๕-๓๗๖ พระมหาวีระ ถาวโร วัดจันทาราม(ท่าซุง) จ.อุทัยธานี
