ตํานานของ อะภะยะปริตร

ตํานานของ อะภะยะปริตร ครั้งหนึ่ง พระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงพระสุบินนิมิตถึงอาเพศ ๑๖ อย่าง แล้ว
ให้เกิดความหวาดหวั่นต่อมรณภัยที่มองไม่เห็น จึงทรงเล่าพระสุบินนั้น ให้พราหมณ์ปุโรหิตรับฟัง

พราหมณ์- ปุโรหิตพยากรณ์ว่าจะบังเกิดเหตุการณ์ให้พระองค์ มีอันตรายอย่างหนึ่งอย่างใด รวมทั้งราชสมบัติด้วยปุโรหิต
นั้น ได้ทูลแนะวิธีป้องกันอันตราย ด้วยบัญญัติวิธี คือ เอาสัตว์อย่างละ ๔ มาฆ่าบูชายัญ พระเจ้าปเสนทิโกศล
จึงทรงมีรับสั่งให้จัดเตรียมประรํา พิธีและสิ่งของ ตามถ้อยคําของปุโรหิตบอก

ครานั้น พระนางมัลลิกาเทวี พระมเหสีของ พระเจ้าปเสนทิโกศลจึงทูลขึ้นว่า เสด็จพี่อย่าพึ่งทํายัญพิธีกรรมใดๆ เลย ขอได้โปรดเสด็จไปทูลถามถึงพระสุบินนิมิตนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าก่อน พระองค์ทรงเป็นสัพพัญญู มิมีสิ่งใดที่พระพุทธองค์ไม่รู้
ราชาโกศล

จึงเสด็จพร้อมมเหสีและบริวาร ไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ณ เชตวันมหาวิหาร แจ้งทูลถามถึงสุบินนิมิต
ทั้ง ๑๖ ข้อนั้น พระผู้มีพระภาคทรงตรัสว่า ดูก่อนมหาบพิตรภัยอันตรายใดๆ จะพึงบังเกิดมีแก่พระองค์
จากเหตุแห่งพระสุบินนิมิตนั้นหามีไม่สุบินนิมิตของพระองค์

เป็นสิ่งบอกเหตุที่จะเกิดขึ้นในอนาคตหลังจากเราตถาคต นิพพานไปแล้ว และในที่สุดพระผู้มีพระภาค จึงทรงขอให้ พระเจ้าปเสนทิโกศล ล้มเลิกยัญพิธีทั้งปวงเสีย

บัดนี้ถึงกาลอันควรแล้ว ขอเชิญพระสาวกแก้ว ได้โปรดสาธยาย อะภะยะปริตรพื่อพิชิตอวมงคลทั้งหลายที่บังเกิดขึ้น
ให้พินาศไปด้วยเทอญ

บทอะภะยะปริตร

ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ

ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ

ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ