เรื่องสั้นสอนใจ เนื้อเรื่องมีอยู่ว่า
ไซม่อน เป็นเด็กขี้สงสัย เขาชอบอ่านเรื่องราวการผจญภัย เขาอาศัยอยู่กับปู่ของเขา คืนหนึ่ง เขาแอบเข้าไปในห้องเก็บของที่ปู่ของเขาเก็บโบราณวัตถุล้ำค่าของเขาไว้ ไซม่อนรู้ว่าปู่ของเขาไม่ชอบให้ใครจับของสะสมหายากของเขา
เมื่อเข้าไปในห้อง ไซม่อน ยืนอยู่บนเก้าอี้ เขายกกล่องที่ปู่ของเขาเก็บนาฬิกาข้อมือหลายเรือนที่ซื้อจากประเทศต่างๆ ที่เขาเคยไปเยี่ยมชม
ขณะลุกจากเก้าอี้ ศอกของไซม่อนกระแทกเก้าอี้ กล่องหลุดออกจากมือของเขาและตกลงบนพื้น ทุกคนที่เฝ้าดูอยู่กระจัดกระจายไปทั่ว เขาตกใจจนพบว่ากระจกนาฬิกาเรือนโปรดของปู่ของเขาแตก
ไซม่อนตกใจกลัวเกรงว่าปู่ของเขาจะรู้เกี่ยวกับกระจกที่แตก เขาเริ่มหยิบเศษแก้ว
ไซม่อนคิดว่า “ฉันจะบอกปู่ของฉันได้อย่างไรว่านาฬิกาเรือนโปรดของเขาพัง เขาจะโกรธฉัน ถ้าฉันไม่บอกเขา เขาก็จะไม่รู้เรื่องนี้”
ไซม่อนรู้สึกประหม่า หัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วขึ้น เขาใส่นาฬิกาที่หักกลับเข้าไปในกล่องแล้ววางกล่องกลับบนหิ้ง หลังจากนั้นก็เข้านอน เขาพลิกตัวพลิกตัวอยู่บนเตียง เขานอนไม่หลับอย่างสงบตลอดทั้งคืน
เช้าวันรุ่งขึ้น
ไซม่อนตื่นแต่เช้า เขารวบรวมความกล้าที่จะไปยอมรับความผิดต่อปู่ของเขา เมื่อไปถึงห้องนอนของปู่ เขาก็เล่าทุกอย่างให้เขาฟัง คุณปู่ดูครุ่นคิด เขาไม่ได้พูดอะไร เขาไปที่ห้องเก็บของ ไซม่อนยังคงยืนก้มหน้าอยู่
หลังจากกลับจากร้าน
คุณปู่พูดกับเขาว่า “ฉันรู้สึกโกรธมากที่คุณทำนาฬิกาอันล้ำค่าของฉันแตก คุณยายของคุณให้ของขวัญฉันในวันครบรอบแต่งงานของเรา แต่คุณไม่จำเป็นต้องกังวล มีแต่กระจกที่แตก ฉันจะหามันมาเปลี่ยน”
ไซม่อนรู้สึกโล่งใจ หลังจากนั้นไม่นาน ปู่ของเขาเข้าไปในครัวและซื้อนมให้เขาหนึ่งแก้ว
ขณะให้นมแก่ไซม่อน ปู่ของเขาพูดว่า “คุณกล้าพอที่จะบอกฉันเกี่ยวกับนาฬิกาที่พัง เธอก็รู้ว่าฉันจะดุคุณใช่ไหม”
ไซม่อนกล่าวว่า “ตอนแรกฉันกลัว แต่ไม่กล้าโกหก ฉันไม่ควรแตะต้องสิ่งของของคุณโดยไม่ได้รับอนุญาต”
ปู่ของไซม่อนกล่าวเพิ่มเติมว่า “ตอนที่ฉันอายุเท่าคุณ ฉันก็ทำลายกล่องดอกไม้อันล้ำค่าของแม่ด้วย ฉันกลัวที่จะเป็นเจ้าของความผิดพลาดของฉัน แต่เมื่อฉันไปสารภาพ เธอบอกว่าเธอรู้เรื่องนี้แล้ว”
ความกล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดของคุณ คุณอาจจะกลัวโดนดุ แต่นี่เป็นวิธีเดียวที่คุณจะปราศจากความผิด
